Αθήνα

Στην Αθήνα εκθέσεις με θέμα της μαγεία στα διάφορα μουσεία. Η τέχνη του τσέρκουλου (του κύκλου), βροντολόγιον και σεισμολόγιον. Μαύρη μαγεία είναι οι κατάδεσμοι με κατάρες, που έγραφαν ειδικοί «καταροποιοί» πάνω σε μόλυβδινες πλάκες που τις έριχναν στα πηγάδια για να είναι κοντά στις χθόνιες δυνάμεις. «ποίησον αυτόν απνεύμονα..» Λευκή μαγεία είναι τα φυλακτά «όταν ο γιλιος είναι στον Τοξότη και η σελήνη εις τον ιχθίν και να γίνει η ώρα του διος πίγισον ήδολον με κασίτερον», η πιο άμεση κίνηση ενάντια στον βάσκανο οφθαλμό είναι οι χειρονομίες (η μούντζα).
Η Κίρκη και η Μήδεια, κόρες της Εκάτης οι πιο γνωστές μάγισσες του αρχαίου κόσμου. Αποτρόπαια, γοργόνεια, φαλοί. Αγαλματίδια από μόλυβδο με δεμένα τα χέρια. «Εμποδισμένοι».
Τραβούν την προσοχή μου οι ερωτιδείς στα μελανόμορφα αγγεία, άντρες φτερωτοί, που μπορούσε να τους είχε σχεδιάσει ο Τσαρούχης, ή μάλλον ο Τσαρούχης πρέπει να μελέτησε πολύ καλά αυτά τα αγγεία.
Βροχή, πράσινα πουλιά με μακριά ουρά πετούν στα δέντρα, κάνοντας περίεργους ήχους. Κάθομαι κάτω από την τέντα στον κήπο του μουσείου και παρακολουθώ έναν νεαρό που έβγαλε τη φανέλα του και ξάπλωσε πάνω στο γρασίδι στη βροχή. Κυριακή πρωί στους Ρακοσυλλέκτες. Έχουν απλωθεί μέχρι το Θησείο, γύφτοι στο δρόμο του Κεραμεικού να πουλούν παλιά ρούχα, κανένα παπούτσι, κανένα σπασμένο πλαστικό παιγνίδι, βιντεοκασσέτες. Βαλκάνια, ακούς κυρίως ρώσικα, τούρκικα, σλάβικα. Μυρωδιά από κατεψυγμένο σουβλάκι πρωί πρωί, φυσάει και παίρνει χαρτιά, περιοδικά, παιδιά τρέχουν και τα μαζεύουν. Δεν έχω τύχη σήμερα, η αναμονή του αναπάντεχου, κάτι εξαιρετικό που να με περιμένει. Βρίσκω ένα βιβλίο με τις υδατογραφίες του Κελμπέρκερ του 1830 και ένα για τον Ρήγα, που μου φαίνεται πως θα είναι η καινούργια μου περιπέτεια.

In Eptakomi in the Carpass due to the heat people sleep on the roofs of their houses like birds nesting.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 25-30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009-03-26

Ακολουθία του Ευαγγελισμού στον Άγιο Στέφανο στο Βαφειοχώρι (Boyacikoy) πάνω στο Βόσπορο. Το ταβάνι βαμμένο γαλάζιο με αστεράκια. Μετά τη λειτουργία ανεβήκαμε στο παλιό ορφανοτροφείο και μίλησε ο Μυριοφύτου Ειρηναίος προς τον Πατριάρχη. Μίλησε για τα άνθη, τα πουλιά, τον ουρανό, τον διθάλαττον Βόσπορο, για την διαυγή ελληνική σκέψη και την μεταφυσική της ορθοδοξίας, για καταπράσινες όχθες και καταγάλανα νησιά.
Ο Βαρθολομαίος, άνετος μίλησε για την Πόλη λέγοντας ότι είναι ένα επτασφράγιστο μυστικό, όπως είχε πει κάποτε ο προκάτοχος του Αθηναγόρας. Ευχήθηκε σε όλους Χρόνια Πολλά για την θρησκευτική και εθνική επέτειο και γκαρσόνια μπήκαν στην αίθουσα κρατώντας μεγάλους στρόγγυλους δίσκους με μαρόν γκλασέ και λικέρ.
Μόλις φάγαμε τα εξαίρετα μαρόν γκλασέ, μπήκαν άλλα γκαρσόνια με δίσκους με μεζέδες, σολωμό καπνιστό, ταραμά, μπρίκ σε μικρές τάρτες, τρίγωνα φύλλου με λαχανικά, όλα εξαιρετικά καμωμένα πάνω σε ψωμάκια κομμένα στρόγγυλα διακοσμημένα λες και τα έκανε το Χίλτον. Ο κόσμος έφαγε, πήρε τις ευλογίες του Πατριάρχη και ενώ είχε σχεδόν αδειάσει η αίθουσα έφταναν νέες πιατέλλες με καινούργιες λιχουδιές. Όλα βέβαια νηστίσιμα λόγω Σαρακοστής, αλλά και που έδειχναν την εναπομείνασα αρχοντιά. Ξενοδοχείο Larespark στο Ταξίμ, όπου είχαμε ξαναμείνει στο ταξίδι με τον Μόρφου. Η Ιστικλάλ γεμάτη κόσμο, φωταγωγημένη, σα Χριστούγεννα. Μοιράζομαι το δωμάτιο με την Ελένη Νικήτα, που είναι πολύ καλή παρέα. Το βράδυ στραβοπατώ και πάλιν. Είναι απελπισία αυτή η ιστορία, τώρα που θέλω να περπατήσω όλη την πόλη, αναγκάζομαι να περπατώ λιγότερο και να προσέχω…

Ξεκινώ πρωί για τους στρατώνες Σελιμιέ όπου είναι το μουσείο της Φλώρενς Ναιτινγκέιλ. Πάω με ταξί στο Besiktas και παίρνω το καραβάκι για το Uskudar. Το εισιτήριο είναι 1.40 τουρκικές λίρες. Φεύγει κάθε τόσο. Σε 5-10 λεπτά είμαστε απένταντι. Μπαίνω στο τέμενος της Μιρμιρά Σουλτάνας και πιάνω ταξί για το Σελιμιέ. Όταν φτάνω εκεί είναιστρατιωτική περιοχή και ο φρουρός ρωτά αν έχω ραντεβού. Απαντώ «ναι». Περνώ από έλεγχο και κάποιος αξιωματικός παίρνει τα στοιχεία μου και πάει να ρωτήσει τον υπεύθυνο. Για να δω το μουσείο χρειάζεται να στείλω φωτοτυπία του διαβατηρίου μου και να μου δώσουν ραντεβού. Φεύγω, πηγαίνονταν με ταξί προς την αντίθετη κατεύθυνση του Βοσπόρου περνώ από το Cengelskoy Iskele, όπου είχε γίνει το γαμήλιο γεύμα.




Στο παζάρι το απόγευμα ψάχνω κοντά στη Πύλη Nurosmanie ένα παλιό εργαστήρι όπου πουλούσαν ασημικά με το κιλό. Δεν το βρίσκω. Μπαίνω στο Σουλτάν Αχμέτ με μια ομάδα Ελληνίδων. «Που πήγε η Ελένη», ρωτά η μια, «Δεν θα μπεί απαντά η άλλη, αφού θα μεταλάβει». «Θα γεμίσουν μικρόβια τα πόδια μας» λέει μια τρίτη, βγάζοντας τα παπούτσια της. Στο ισλαμικό μουσείο είδα ένα βιβλίο του Πίρι Ραις με έναν χάρτη της Κύπρου, στο παζάρι αργότερα είδα χάρτες της Κύπρου, φαντάζομαι πρόσφατα ζωγραφισμένους πάνω σε παλιά χειρόγραφα. Ο μαγαζάτορας επέμενε ότι ήταν παλιοί. Στην Πύλη Beyazit, φώναζαν για λειτουργία τους πιστούς.

ΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΕΣ

ΟI ΤΡIΑΝΤΑΦΥΛΛIΕΣ

Παρέα με τov γεωμέτρη και τov κηρoπλάστη
φύτεψα φέτoς τριαvταφυλλιές στov κήπo
αvτι vα γράφω πoιήματα
τηv εκατόφυλλη απo τo σπίτι με τo πέvθoς στov Αγιo Θωμά,
τηv εξηvτάφυλλη πoυ έφερε o Μίδας απo τηv Φρυγία,
τηv Μπαγκσιαvή πoυ ήρθε απo τηv Κίvα,
μoσχεύματα απo τη μovαδική μoυσσιέττα πoυ επέζησε
μεσ'τηv παλιά τηv πόλη,
αλλα πρoπαvτώς τηv Rosa Gallica πoυ έφεραv oι σταυρoφόρoι,
πoυ αλλιώς τηv λέμε και δαμασκηvή,
με τo εξαίσιo αρωμά της.

Παρέα με τov γεωμέτρη και τov κηρoπλάστη
αλλά και τov τετράvυχo, τov τίγρη, τov φυλλoδέτη,
τη μηλoλόvθη, τη χρυσόμυγα,
τo αλoγάκι της Παvαγίας πoυ τα τρώει oλα,
θα μoιραστoύμε φύλλα, πέταλα, oυραvό,
στov αφάvταστo αυτό κήπo
κι αυτoί κι εγώ περαστικoί.




3 Γεvvάρη 1993







Σημ:Ο γεωμέτρης ειvαι κάμπια, o κηρoπλάστης εvτoμo, oπως και o τετράvυχoς κτλ..